Honduras y FOTOS Alotenango!!!!

Hallo iedereen, eindelijk is het zover, ik heb foto’s mogen maken in Alotenango van mijn klasje en tijdens huisbezoeken. Ongelovelijk als je ziet hoe sommige mensen leven.
Maar om bij het begin te beginnen, start ik het verhaal bij vrijdag.

Mijn eerste dag helemaal alleen met 26 spaans sprekende kinderen in de klas. Het ging eigenlijk allemaal erg goed. Ze luisteren goed, maakten hun huiswerk in stilte en zelfs naar de keuken lopen voor de refaccion ging netjes in een rij. Maar ja het blijven kinderen en die zijn bewegelijk en praterig, dus aan het eind toen ik even weg moest voor een vergadering met alle leraren en vrijwillegers werd het een beestenboel. Ze waren zo enthousiast aan het spelen dat ze niet door hadden dat ik wilde vertellen dat ik even weg moest. Toen heb ik even mijn longen gevuld en ze goed laten weten dat als ik “attencion” roep, iedereen stil moet zijn en moet luisteren. Maar al met al ben ik dik tevreden dat die klas ff in m’n eentje in het spaans bezig heb gehouden… haha.
Vrijdagavond gingen we hutspot koken voor het gastgezin. ‘s Morgens al aardappels geschild en wortels geraspt, dus ‘s avonds na het werk alleen nog maar ff alles op zetten. Iedereen vond het erg lekker, al vonden de Guatemalteken het wel erg vullend. Normaal eten we hier natuurlijk rijst of spaghetti, wat minder vullend is als stampot.

Zaterdagochten om 3:15 uur ging de wekker, douchen, spullen inpakken en buiten klaar staan voor de bus naar Copan Honduras. Die zou tussen kwart voor 4 en kwart over 4 kunnen komen. Natuurlijk kwam ie pas over half 5 aan, zoals alles hier in Guatemala een beetje vertraagd. Maar na een reis van ongeveer 6 uur kwamen we dan aan in Honduras. Copan Ruinas is een mooi rustig dorpje met leuke hotelletjes en barretjes. Eerst naar het hotel, omkleden en brunchen. Daarna meteen door naar de Maya tempels/ruines. Met de tuk-tuk erheen, gids geregeld en entree betalen. Niet normaal, voor buitenlanders hogere prijs als Hondurangezen (hoe noem je die mensen??). De gids geeft normaal de rondleidingen in het Engels en verwachte dat wij dat ook wilden. Maar uiteraard wilden wij de rondleiding in het Spaans, dus af en toe wist hij zelf het woord in het spaans niet… heel vaag maar ook erg grappig. Verder leek het of onze gids dronken was, heel zenuwachtig en aan het zweten. Hij praatte ook liever over dagelijkse dingen als over de ruines, maar al met al was het erg interessant. Na uitgekeken te zijn bij de ruines zijn we lekker naar het zwembad gegaan om af te koelen. Het was daar weer een stuk warmer als in Antigua. ‘s Avonds lekker gegeten, ook met Tessa, die onderweg was van Honduras naar Guatemala en een nachtje overbleef in Copan. Uiteraard moest ook het nachtleven van Honduras ontdekt worden, dus we zijn naar een of andere discotheek gegaan. Echt mega gezellig, karaoke avond met heel erg gevarieerd publiek. Er liepen jochies van 13 en mannen van 50 rond. Maar aangezien we de dag vroeg begonnen waren, zijn we ook weer op tijd naar huis gegaan voor de nodige uurtjes slaap.
‘s Nachts ging het helemaal mis met mij… alles begon te draaien en ik moest overgeven en was aan de diarree. Echt strontziek zeg maar. ‘s Ochtends hadden we een paardrijtocht geboekt, en dat wilden we beide eigenlijk niet afzeggen. Dus ik een pilletje gekregen van Janneke zodat ik de eerste 12 uur niet meer naar de wc hoefde (ivm de diarree) en hup het paard op. Echt heel erg leuk, door de bergen heen, langs de rivier, super!! Maar na 3 uur was ik ook echt helemaal kapot. Snel terug naar het hotel, spullen inpakken want om 12 uur zou mijn bus terug naar Antigua vertrekken. Nog ff net voordat ik de bus inging goed overgegeven en toen voelde ik me al een stuk beter. Gelukkig mocht ik van de buschaffeur wel voorin zitten. Lekker geslapen in de bus en rond half 7 ‘s avonds was ik dan eindelijk weer thuis. Eerst gedouched en vroeg m’n bed in!! Maandags nog de hele dag in bed gelegen, maar dinsdags ging het al een stuk beter. En gelukkig maar, want ik wilde niet nog een dag missen van het project.

Afgelopen week ook lekker m’n voeten laten behandelen door de pedicure. Ik loop hier zoveel dat het wel nodig was. Echt heel relax. Moest zelfs in een bad met heet kaarsvet ofzo. Kreeg daardoor een waxlaag over m’n voeten. Daarna waren we m’n voeten heel zacht!! Echt heerlijk, ze zijn nog nooit zo zacht geweest haha.

Woensdag was het dan zover, we mochten foto’s maken in de klas omdat het Lily (andere vrijwilleger in mijn klas) haar laatste week is. Echt gaaf!! Die kinderen vonden het zo leuk om op de foto te gaan en wilden ook graag zelf foto’s maken. Helaas waren niet alle kinderen er, dus hebben we niet een complete groepsfoto kunnen maken. Maar ik vond het super!!
Ook gingen Lily, ik en Marga (huisgenoot) woensdag op huisbezoek. Samen met professor Julio (directeur school) gingen we een viertal huizen bezoeken. Ongelovelijk om te zien hoe die mensen leven. In een hok van 2 bij 4 met 4 personen. Koken buiten, wassen in de rivier en de vuilnisbelt aan de overkant. Ongelovelijk. Ik heb er ‘s nachts gewoon niet van kunnen slapen, dat er zo’n groot verschil tussen arm en rijk is. Maar nu begrijp ik ook weer beter waarom ik hier aan het werk ben. Ik zal een aantal foto’s toevoegen zodat jullie een indruk kunnen krijgen hoe deze mensen leven.
Verder ben ik me aan het verdiepen wat ik met het gedoneerde geld van jullie allen ga doen. Er zijn verschillende doelen die hard geld nodig hebben. Voorbeelden hiervan zijn het daklozenproject (zie www.poreso.org), computers kopen voor op school zodat de kinderen een betere kans hebben op een baan, kippen kopen voor de moeders van de scholieren zodat ze de eieren kunnen verkopen, huizenbouwproject die de armste gezinnen helpt een huis te bouwen die ze dan in meerdere jaren terugbetalen. Zoveel mogelijkheden dat ik er nog niet helemaal uit ben. Jullie horen er binnenkort meer over!